Śliwka Pissardi - opis i charakterystyka odmiany

Wpływ śliwek na organizm człowieka jest po prostu bezcenny. Chronią wątrobę przed wolnymi rodnikami, wzmacniają kości i oczyszczają jelita. Są stosowane jako środek żółciopędny i moczopędny. Śliwki zawierają dużo potasu, magnezu, żelaza, witamin A, C, B, błonnika i pektyn. Okazuje się, że są śliwki, które są nie tylko spożywane, ale są szeroko stosowane do celów dekoracyjnych. Ta odmiana to śliwka Pissardi.

Jak pojawiła się odmiana

Śliwka o czerwonych liściach zawdzięcza swoją dystrybucję naukowiec-botanik Pissardi. Niektórzy w poszukiwaniu informacji wbijają w wyszukiwarkę „Pissard plum”, zapominając, że nazwa pochodzi od jej dystrybutora Pissardi, który w XVIII wieku przywiózł śliwkę z Islamskiej Republiki Iranu do części europejskiej. Stopniowo kultura zdobywała serca mieszkańców całej Europy i Rosji.

Śliwka czerwonolistna

Charakterystyka i opis odmiany

Wielu projektantów używa śliwki Pissardi (łac. Pissardii) do tworzenia kompozycji krajobrazowych. Ze względu na swoje właściwości zaczyna kwitnąć wcześniej niż inne drzewa i krzewy. Pierwsze delikatne różowe pąki cieszą oko już w pierwszym miesiącu wiosny. Za nimi kwitną białe kwiatostany, z których wyrastają owoce.

Opis drzewa

Drzewo osiąga wysokość 5-7 metrów, ale istnieją prawdziwe olbrzymy osiągające 12 metrów. Ich rozłożysta korona zdaje się rozpościerać gałęzie, zwracając na siebie uwagę. Dlatego ten typ nazywany jest również rozprzestrzeniającą się śliwką Pissardi. Żyje i owocuje 40-90 lat. Zależy to od warunków pogodowych na obszarach upraw.

Rodzaj liści śliwki

Wiele szkółek w Rosji zajmuje się uprawą i sprzedażą śliwek rozrzuconych na pniu. Drzewo rośnie szybko, jego pędy rosną co roku o 25 centymetrów.

Opis śliwki Pissardi

Śliwa daje bogate zbiory, ale same owoce są małe, ich średnica wynosi zaledwie 3 centymetry, kształtem przypominają śliwkę wiśniową. Śliwki są cierpkie, kwaśne w smaku, ciemnowiśniowe, z dość dużą pestką w środku.

Owoce rozrzuconego drzewa na gałęzi

Kwitnienie i zapylanie

Początek kwitnienia odmiany zbiega się z pojawieniem się drzewostanu w pierwszym wiosennym miesiącu i trwa 30 dni, aż drzewo pokryje się liśćmi. Jego kolor fascynuje swoim pięknem i cudownym zapachem.

Drzewo potrzebuje zapylenia. W tym celu sadzi się na miejscu jego odmiany - chińską śliwkę, która wyróżnia się wyjątkową zimotrwalością lub odmianą stołu Hollywood.

Odporność na suszę i mrozoodporność

Najlepsze regiony do odwadniania to te o klimacie umiarkowanym.Drzewa dobrze znoszą suszę, nie boją się upałów, ale nie lubią bliskości wód gruntowych, bliskości miejsc ze zbiornikami wodnymi.

Owoce jadalne

Chociaż śliwka ta jest bardziej spokrewniona z drzewami ozdobnymi, jej owoce są jadalne, ale ich smak jest cierpki z kwaskowatością, więc nie każdemu się to podoba. Jednak miazga jest bogata w mikro i makroelementy. Przygotowuje się z niego kompoty, robi się dżem.

Zalety i wady odmiany

Zaletą tej odmiany jest to, że owocami można delektować się przez kilka miesięcy. Drzewo nie wymaga specjalnej opieki, jest bezpretensjonalne, łatwo dostosowuje się do niesprzyjających warunków, nie wymaga częstego podlewania, łatwo toleruje suszę.

Odmiana odznacza się dobrą odpornością na grzyby i inne choroby, może stanowić ozdobę każdego ogrodu od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Wadą tej odmiany jest niska mrozoodporność, smak owoców nie każdemu odpowiada. Drzewo nie lubi przeciągów i porywistych wiatrów. Roślina jest wymagająca również na dużej powierzchni, nie lubi sąsiedztwa z innymi drzewami, preferuje uprawę w izolacji.

Odmiany odmian

Naukowcy znają 3 rodzaje śliwek o czerwonych liściach:

• Wczesne pissardi - różni się wyrafinowanymi pędami, które są jaskrawoczerwone. Jej wysokość sięga 7 metrów.
• Cistena to hybryda słynnego Pissardi z Sand Cherry. Drzewo niskiego wzrostu, nie większe niż 2 metry, ma dobrą odporność na mróz, jest często używane w projektowaniu krajobrazu w regionie moskiewskim i dalej na północ.
• Pissardi ciemnofioletowy - spośród wszystkich znanych podgatunków jest bardziej podatny na ujemne temperatury niż inne. Dlatego do sadzenia nadają się tylko regiony południowe. Drzewo osiąga wysokość 6 metrów.

Śliwka czerwonolistna

W warunkach naturalnych śliwka rośnie w górzystych rejonach Azji, północnych rejonach Kaukazu, Abchazji, Gruzji, Adżarii i Ameryce Północnej.

Sadzenie i pielęgnacja śliwy

Śliwka czerwonolistna obficie wybarwia się wczesną wiosną i dobrze owocuje. Szybko rośnie, ale do 15. roku życia znacznie słabnie. Śliwka jest używana zarówno jako uprawa owoców, jak i do ogrodnictwa.

Zalecany czas

Najlepszą porą na sadzenie młodych sadzonek jest jesień. Wrześniowe sadzenie pomaga młodym drzewkom domowym przystosować się do nowych warunków życia, zakorzenić w systemie korzeniowym. Wiosną sadzonki sadzi się wcześnie, zanim pąki zaczną puchnąć.

Wybór odpowiedniego miejsca

Działka do sadzenia odmiany Pissardi powinna być dobrze oświetlona słońcem, lepiej umieścić ją po południowej stronie działki ogrodowej, aby nie padał na nią cień innych drzew. Gleba do sadzenia jest wybierana luźna, żyzna, chroniona przed zimnymi porywistymi wiatrami, które mogą zniszczyć młodą roślinę.

Aleja śliwkowa

Wybór i przygotowanie materiału do sadzenia

Na podstawie TSKhA (Akademia Rolnicza Timiryazev) z nasion pobranych w naturalnych siedliskach pobrano próbki o średniej zimotrwałości. Rozmnażanie kultury przez nasiona osiąga 100% kiełkowania, żywotność sadzonek bez żadnego zabiegu przekracza 50%.

Do rozmnażania przez sadzonki mogą służyć pocięte korzenie o średnicy półtora centymetra, usunięte z dorosłej śliwki o półtora metra.Korzenie, pocięte na 15-centymetrowe sadzonki, są wysyłane do przechowywania w piwnicy, pokryte mieszanką torfową. W maju sadzi się je w szklarni. Gdy sadzonki staną się silniejsze, są przenoszone na ziemię.

Szczepienie śliwki Pissardi na innym drzewie

Sadzenie śliwek

Drzewa nie powinny być sadzone blisko siebie, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 2 metry. Pogłębienie do sadzenia sadzonek jest przygotowywane z wyprzedzeniem. Powinien mieć 0,5 metra głębokości i 0,7 metra szerokości. Dno wykopu pokryte jest mieszaniną gleby i próchnicy.

Sadzenie śliwek

Sadzonkę posadzoną w dołku posypuje się warstwą żyznej gleby i ubija, uprzednio wkopując patyk w dołek, do którego przywiązuje się młode drzewo. Po posadzeniu sadzonki ziemia pod nią jest obficie nawilżona i ściółkowana.

Częstotliwość podlewania i cechy nawożenia

Pomimo odporności na suszę drzewo wymaga podlewania 2 razy w miesiącu. Jedna dorosła śliwka zużywa kilka wiader wody, wszystko zależy od wilgotności gleby i warunków pogodowych. W pierwszym roku życia sadzonka nie potrzebuje dodatkowych nawozów.

W drugim roku życia, jesienią, pod drzewo przenosi się zgniły obornik, którym wykopuje się ziemię. Proporcje: wiadro próchnicy na 2 metry kwadratowe gruntu. Wiosną w celu zwiększenia plonu i zwiększenia odporności upraw na choroby stosuje się nawozy mineralne z potasem. Aby uzyskać lepsze dojrzewanie owoców, latem drzewo jest karmione mocznikiem.

Kontrola szkodników i chorób

Śliwka ma dobrą odporność i nie jest podatna na choroby. Ale nie jest odporna na ataki kolonii grzybów, ćmy pierścieniowej lub zielonego liścia. Aby chronić drzewo przed szkodnikami, jego korona jest traktowana środkami owadobójczymi.

Przycinanie gałęzi i przerost

Przez całe lato odbywa się przycinanie sanitarne, jego proces ma na celu usunięcie martwego drewna, uszkodzonych gałązek, młodych pędów, które rosną, zagęszczają koronę, zapobiegając przenikaniu światła słonecznego do niższych poziomów.

Przygotowanie do zimy

Biorąc pod uwagę zamiłowanie śliwki o czerwonych liściach do ciepła, na zimę jest obficie nawilżona, ziemia pod drzewem jest ściółkowana, przykryta torfową poduszką lub skoszoną trawą.

I choć smak śliwki o czerwonych liściach pozostawia wiele do życzenia, jej rola w projektowaniu krajobrazu jest niezastąpiona. Jasnofioletowa korona drzewa przede wszystkim przyciąga uwagę innych.