Róża standardowa: opis, sadzenie, pielęgnacja, projekt krajobrazu z różami

Róże standardowe to efektowne rośliny, które zyskują coraz większą popularność. Mogą być uprawiane jako kultura doniczkowa (do dekoracji loggii i tarasów) oraz na zewnątrz, tworząc kompozycje z nasadzeń pojedynczych lub grupowych.

Opis standardowych róż

Dlaczego tak nazywa się ta roślina? Róża na pniu to drzewo z nagim pniem i bujną koroną. Roślina składa się z dwóch części: podkładki i zrazu. System korzeniowy i łodyga należą do dziko rosnących gatunków róż (najczęściej róży). Koronę reprezentuje uprawiana róża zaszczepiona w górnej części podkładki. Udoskonalenie zaokrąglonego lub płaczącego kształtu korony uzyskuje się w wyniku corocznego przycinania.

Wygląda jak standardowa róża

Cechy roślin

Najczęściej do stworzenia górnej części standardowej róży używa się hybrydowych odmian herbat i odmian floribunda. Formy koron płaczących powstają z kaskadowych pędów odmian pnących.

Róże standardowe są podzielone:

• miniaturowe formy - długość łodygi wynosi 40-50 cm, jako zraz stosuje się róże karłowate;
• pół-kłosy - wysokość 60-70 cm, z przeszczepem róż floribunda;
• klasyczny kształt - wysokość sztyftu 90-130 cm, z koroną odmian hybrydowych róż herbacianych;
• forma płacząca (kaskadowa) - wysokość pnia wynosi 1,2-1,7 m, stosuje się róże pnące i okrywowe.

Zalety i wady standardowych róż

Zalety róż w kształcie drzewka:

• wysoka estetyka;
• wczesny i bujny kwiat;
• możliwość tworzenia wielopoziomowych kompozycji.

Wady standardowych roślin:

• dokładność opieki;
• słaba przeżywalność w nowym miejscu;
• trudność przycinania;
• wysoki koszt sadzonek.

Samodzielne zasadzenie drzewa zajmie trochę czasu i umiejętności.

Drzewo z płaczącą koroną

Samodzielna hodowla róży: instrukcje krok po kroku

Róża stemplowa to efektowna roślina, która nie jest łatwa do zdobycia. Wielu ogrodników obawia się, że nie będą w stanie samodzielnie wyhodować drzewa. W rzeczywistości każdy miłośnik kwiatów może to zrobić. Ważne jest, aby wybrać dobrą sadzonkę, prawidłowo ją posadzić, opanować niuanse przycinania, podwiązek i schronień na zimę.

Wybór drzewka

Sadzonki róż standardowych należy kupować w wyspecjalizowanych szkółkach, gdzie mogą dostarczyć roślinom wysokiej jakości podkładki i profesjonalnie zaszczepić. Najlepiej kupować sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym w wieku 2 lat.

Średnica łodygi powinna wynosić co najmniej 1-2 cm, gałęzie zrazu są jasnozielone bez oznak więdnięcia, zgnilizny i pleśni. Sadzonkę należy dokładnie zbadać: co najmniej dwa przeszczepy powinny znajdować się w górnej części podkładki, w przeciwnym razie korona nie będzie wystarczająco bujna. Stempel powinien być równy, prosty, bez pęknięć, łuska i zraz mocno sklejone.

Daty lądowania

Na średnich szerokościach geograficznych róże najlepiej sadzić wiosną, gdy dzienna temperatura powietrza osiąga + 10 ° С, gleba ogrzewa się do + 15 ° С. Sadzenie jesienne usprawiedliwia się tylko w regionach południowych.Na obszarach o klimacie umiarkowanym zdarzenie często kończy się niepowodzeniem - drzewo nie ma czasu na zakorzenienie się i zamarza.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Róże sadzi się po południowej stronie stanowiska przy wystarczającym oświetleniu i ochronie przed północnymi wiatrami. Miejsce powinno być wentylowane, ale nie w przeciągu.

Niziny, obszary o stojącej wilgoci i bliskich wodach gruntowych nie nadają się do uprawy boli. Róże kwitną na glebach lekkich, oddychających, żyznych, lekko kwaśnych (pH 6-7). Podczas sadzenia należy natychmiast zapewnić dostępność miejsca do ułożenia rośliny na zimę.

Sadzonki pni w szkółce

Technologia lądowania

Instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia rośliny w otwartym terenie:

1. Lądowisko jest przygotowywane z wyprzedzeniem. Sadząc kilka roślin, zachowaj odległość co najmniej 1 m. Wykop dołek o wymiarach 60 × 70 cm, na dnie ułóż drenaż z ekspandowanej gliny, wypełnij dołek mieszanką do sadzenia.
2. Podłoże przygotowuje się z kompostu, wierzchniej warstwy żyznej gleby i piasku w stosunku 2: 3: 1. Przy uprawie standardowej róży w mieszkaniach wybiera się doniczki o średnicy co najmniej 25 cm, wysokości 30 cm.
3. System korzeniowy sadzonki moczy się przez jeden dzień w stymulatorze wzrostu. Lekkie pędy korzeni są odcinane przed sadzeniem.
4. Łodygę umieszcza się w dole do sadzenia, prostując system korzeniowy. Łodyga drzewa ustawiona jest pod kątem 45 ° w stosunku do łuku korzenia. Podczas sadzenia upewnij się, że szyjka korzeniowa znajduje się 2-3 cm poniżej poziomu gleby.
5. Po przeciwnej stronie skarpy wbity jest drewniany kołek, drzewo jest związane.
6. Gleba w kręgu przy pniu jest ubijana, tworząc małe zagłębienie, aby woda nie spływała podczas podlewania.
7. Roślina jest obficie podlewana. Gleba w kręgu przy pniu jest ściółkowana trocinami lub pokruszoną korą.

Sadzenie sadzonki

Zasady pielęgnacji standardowych róż

Sadzenie i pielęgnacja standardowej róży na otwartym polu jest trudniejsze niż w przypadku zwykłych krzewów. Uformowane drzewo jest trudniejsze do wycięcia. Należy stale monitorować połączenie podkładki i zrazu, gdy pojawią się pęknięcia i oznaki zgnilizny, usunąć chore miejsca i zatuszować uszkodzenia lakierem ogrodowym.

Podlewanie i karmienie

Po posadzeniu należy utrzymywać wilgotną glebę przez 2 tygodnie, podlewać ją codziennie, upewniając się, że nie tworzy się skorupa gleby. W przyszłości kwiat jest obficie podlewany ciepłą, osiadłą wodą co 2-3 dni. Latem pod dorosłe drzewo wlewa się do 20 litrów płynu. Róża to kochająca wilgoć roślina, która nie toleruje wysychania ziemnej śpiączki. Przy braku wilgoci kwiaty zaczynają się kurczyć. Krzewy dobrze się rozwijają przy nawadnianiu kroplowym, ale nie tolerują zraszania.

Róże są karmione trzy razy w sezonie:

• wiosną - w okresie kwitnienia liści stosuje się nawozy: 20 g saletry amonowej i 20 g soli potasowej na 10 litrów wody;
• latem - kiedy rośliny zaczynają kwitnąć, używaj organicznych lub złożonych nawozów mineralnych;
• jesienią - we wrześniu stosuje się opatrunki fosforanowo-potasowe.

Latem na liściach stosuje się opatrunek dolistny za pomocą roztworów nawozów: "Kemira Lux", "Roztwór", humus potasowy.

Rozwolnienie

Drzewa należy regularnie pielęgnować. Gleba pod krzewami jest co tydzień spulchniana na głębokość 3-4 cm, zapewniając korzeniom róż tlen i zapobiegając gniciu systemu korzeniowego. Ogród różany jest regularnie uwalniany od chwastów.Trawa zubaża glebę, służy jako źródło chorób grzybowych i szkodników.

Róża standardowa po jesiennym cięciu

Przycinanie i kształtowanie krzewu

Do wykonania wydarzenia przygotowywany jest ostry sekator i sekator. Cięcie standardowej róży odbywa się dwa razy w roku: wiosną i jesienią.

Przycinanie wiosenne polega na usunięciu wzrostu korzeni i tworzeniu się koron. Przycinanie górnej części pnia ma na celu nadanie rozgałęzionej części drzewa odpowiedniego kształtu. Pędy róż floribunda i herbat hybrydowych przycina się do 5 pąków, bardziej drastyczne przycinanie osłabia kwitnienie. W różach pnących wycina się pędy szkieletowe, które wyblakły w zeszłym roku, a pędy bieżącego roku są nieco skrócone. W sezonie regularnie usuwa się zwiędłe kwiaty - stymuluje to tworzenie się pąków.

Oryginalną podporę zastąpiono stałą, wykonaną z metalu lub wytrzymałego tworzywa sztucznego. Bambus może być używany, ale jest mniej trwały. Gałęzie korony są przywiązane do wspornika miękkim elastycznym materiałem. Pień jest mocowany na miejscu tuż pod przeszczepem.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Róże standardowe mogą zachorować na chlorozę, plamy. W wilgotnych, deszczowych latach rośliny dotknięte są mączniakiem prawdziwym i szarą zgnilizną. Wiosną i latem zabiegi profilaktyczne przeprowadza się 3% roztworem mieszanki Bordeaux. Spryskiwanie „Fitosporin” przeprowadza się co 10-14 dni przez cały sezon wegetacyjny. W przypadku ciężkich zmian stosuje się fungicydy: witriol żelaza, Tiovit Jet, Skor.

Młode pędy kwiatu często atakowane są przez zielone i czarne mszyce; na krzakach można znaleźć gryzące liście gąsienice, owady łuskowate, wciornastki. Do profilaktyki można wykorzystać fundusze - „Aktara”, „BI-58 New”. W przypadku stwierdzenia szkodników rośliny opryskuje się środkami owadobójczymi Agat i Quadris.

Na zimę pień drzewa jest pochylony

Schronienie na zimę

Przygotowanie krzewów do zimowania rozpoczyna się, gdy średnie dzienne temperatury osiągają + 5 ° C. Niedojrzałe pędy są odcinane, pozostałe gałęzie skracane, opadłe liście usuwane. Pień odłącza się od podpory, drzewo zakopuje się z jednej strony i kładzie na warstwie gałęzi świerkowych. Kiedy temperatura w nocy spada do -5-7 ° C, górna część jest pokryta płótnem lub spunbondem, podstawa łodygi jest wyrzucana. Zimą różę posypuje się śniegiem jako dodatkowe okrycie.

Na obszarach, na których zimą występują częste i długotrwałe odwilże (region moskiewski), schron powietrzny gwarantuje udane zimowanie. Nad wygiętym drzewem kładzie się łuki, konstrukcję obciągnięto agrofibrem, a na wierzch naciągnięto warstwę polietylenu.

Schronienie zostaje usunięte w kwietniu. Odbywa się to stopniowo, otwierając rośliny na kilka godzin. Jasne promienie słoneczne mogą powodować poważne oparzenia.

Jak rozmnażać różę standardową

Możliwe jest wyhodowanie róży na łodydze własnymi rękami, ale należy wziąć pod uwagę, że proces ten zajmie około 7 lat. Dzika róża najlepiej nadaje się jako zapas. Posiada mocny system korzeniowy, nie jest podatny na choroby, ma wysoką zimotrwalosc.

Rośliny uprawiane są z nasion posadzonych jesienią, dzięki czemu ulegają naturalnemu rozwarstwieniu. Sadzonki pojawiają się wiosną. Dzika róża może być również rozmnażana przez ukorzenianie sadzonek. Sadzonki uprawiane są przez 5 lat.

Wybrano sadzonki z prostym i równym pędem głównym. W lipcu wszystkie gałęzie są odcinane na wysokości szyjki korzeniowej, pozostawiając tylko centralny pęd. Pod koniec lipca jest ściśnięty na wysokości 1,2-1,5 m.

Inokulacja przez sadzonki

W połowie sierpnia na górnej części łodygi wykonuje się 2-4 szczepy rocznych pędów róż odmianowych. Jako potomek wykorzystuje się pędy odmian róż wydzielonych na danym terenie. Roślinę szczepi się na dwa sposoby:

• Początkujący.Na podkładce wykonuje się nacięcie w kształcie litery „T”, aw nacięcie wprowadza się pączek uprawianego pędu. Połączenie jest mocno przymocowane taśmą, na zewnątrz pozostaje tylko wizjer. Po miesiącu, jeśli szczepienie się powiedzie, nerka zaczyna rosnąć.
• Szczepienie przez sadzonki. W górnej części kolby znajduje się rozcięcie. Roczne cięcie róży odmianowej jest naostrzone od spodu w formie klina i włożone w pęknięcie. Skrzyżowanie jest owinięte taśmą i pokryte lakierem ogrodowym, chroniącym przed gniciem, wnikaniem patogenów i szkodników.

Jesienią roślina zaczyna przygotowywać się do zimowania. Drzewo jest zakopane z jednej strony, aby można je było delikatnie zgiąć. Łodygę układa się na warstwie gałęzi świerkowych i przykrywa agrofibrą. Zimą drzewo dodatkowo pokryte jest śniegiem.

Wiosną i latem przyszłego roku przychodzi czas na uformowanie korony. Dzięki przycięciu uzyskuje się ciasny, zaokrąglony kapelusz. Pąki są ściągane pierwszego lata. Róża standardowa nabiera dekoracyjności dopiero w kolejnym sezonie wegetacyjnym.

Standardowe róże w projektowaniu krajobrazu

Standardowe róże w projektowaniu ogrodów ozdobią każdą witrynę. Świetnie wyglądają na tle trawnika otoczonego różami karłowatymi i roślinami okrywowymi. Łodygi są sadzone wzdłuż ścieżek i ścieżek, używane jako roślina tasiemca w mixborder.

Sadzenie lawendy, szałwii, geranium, ageratu dobrze łączy się ze standardową różą. Piękne elementy wystroju - dekoracyjna kostrzewa zbożowa, jęczmień grzywiasty.

Wykorzystanie kwiatu w projektowaniu krajobrazu

Planując rosearium, projektanci krajobrazu tworzą ciekawe kompozycje, grupując róże standardowe i w sprayu w tym samym kolorze. Róże świetnie prezentują się w ramach drzew iglastych - jałowce pełzające, niewymiarowa tuja, kosodrzewina.

Wyhodowanie róży na łodydze wymaga dużo pracy, ale uzyskany wynik uzasadnia wysiłek. Przy odpowiedniej uprawie drzewo o bujnej koronie staje się głównym akcentem kwiatowego ogrodu, powodem do dumy ogrodnika.