Pielęgnacja róż latem na wsi w otwartym polu

Rodzina Rosaceae, do której należy róża ogrodowa, obejmuje ponad 350 gatunków i odmian. Te piękne kwiaty mogą rosnąć w zupełnie innych warunkach - od koła podbiegunowego po strefy podzwrotnikowe. Ponad 200 gatunków jest aktywnie uprawianych przez hodowców kwiatów w klimacie umiarkowanym; przy odpowiedniej pielęgnacji pachnące róże kwitną przez całe lato. Roślin tych nie można zaklasyfikować jako kapryśne, ale istnieją pewne wymagania dotyczące ich pielęgnacji. Dotyczy to zwłaszcza odmian hybrydowych. Wielu początkujących hodowców kwiatów prawdopodobnie znajdzie przydatne informacje na temat pielęgnacji róż.

Pielęgnacja róż w ogrodzie na świeżym powietrzu

Kwitnące róże - dekoracja strony

Większość odmian róż kwitnie na zewnątrz, a niektóre mogą nawet hibernować bez schronienia. W zależności od odmiany konieczne jest wybranie odpowiedniego miejsca do sadzenia kwiatu i zapewnienie mu pełnej pielęgnacji w przyszłości.

Działania opiekuńcze obejmują kilka punktów:

  • Podlewanie.
  • Ściółkowanie.
  • Rozwolnienie.
  • Pielenie chwastów.
  • Rozpylający.
  • Top dressing.

Każdy z tych punktów jest ważny i należy ściśle przestrzegać wymagań dotyczących róż.

Na przykład! Wszystkie odmiany kochają światło - tę zasadę należy wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do sadzenia. W cieniu rozciągają się i słabo kwitną, a czasami w ogóle nie ma pąków.

W stosunku do gleby róże rosną z powodzeniem na czarnoziemach, glinach lekkich i glinach piaszczystych o dobrej strukturze i dużej zawartości materii organicznej. Jeśli gleba na miejscu nie spełnia tego wymogu, należy ją poprawić. W przypadku ciężkich gleb ważne jest, aby podczas jesiennych kopać dodać piasek i próchnicę.

Schronienie na zimę

Warto się nad tym zastanowić bardziej szczegółowo. Bezpieczeństwo roślin zależy od jakości schronienia, ale równie ważne jest, aby je usunąć na czas i wykonać szereg czynności, które są w tym czasie istotne.

Róże to rośliny kochające ciepło. Są przygotowane do zimowania z wyprzedzeniem, a mianowicie:

  • stworzyć warunki do dojrzewania pędów;
  • przestań karmić azotem w drugiej połowie lata;
  • zmniejszyć częstotliwość podlewania.

W ten sposób rośliny stopniowo przechodzą w spokojniejszą fazę i przygotowują się do zimowania. W październiku przed schronieniem należy ściąć niedojrzałe pędy i kwiaty, a przed nadejściem przymrozków krzewy spuścić na wysokość 10-12 cm.

Wraz z nadejściem stabilnych mrozów róże pnące są usuwane ze wsporników i układane na ziemi, a standardowe są zginane do ziemi i przypinane. Jako schronienie można wykorzystać liście, gałęzie świerkowe, torf. W celu dodatkowej izolacji konstruowana jest struktura włókniny.

Uwaga! Warstwę suchej trawy lub liści należy położyć na ziemi pod biczem, aby zapobiec kontaktowi z mokrą ziemią. Zapobiegnie to gniciu pędów, gdy na wiosnę topi się śnieg.

Różom należy zapewnić schronienie na zimę.

Wczesną wiosną, gdy tylko topnieje śnieg, rośliny są uwalniane ze schronienia. Nie otwieraj róż całkowicie od razu - nagłe otwarcie może im zaszkodzić. Gdy się nagrzewa, konieczne jest stopniowe usuwanie izolacji warstwa po warstwie. Po całkowitym uwolnieniu nasadzeń przeprowadza się przycinanie, w którym usuwa się wszystkie uszkodzone i chore pędy.

Letnia róża pielęgnuje obfite kwitnienie

Naturalnym pragnieniem każdego właściciela ogrodu różanego jest bujny rozkwit przez całe lato.Potrafią to tylko zdrowe rośliny, dlatego trzeba wiedzieć, jak dbać o róże w ogrodzie i zapewnić im sprzyjające warunki do wzrostu. Tylko pod takim warunkiem ogród różany zmieni się w piękny kwitnący dywan.

Lądowanie

Prawidłowe sadzenie róż w otwartym terenie to połowa sukcesu. Błędy sadzenia są trudne do skorygowania, a nawet najbardziej staranna pielęgnacja może nie uratować sytuacji. Dlatego pozycję dotyczącą sadzenia róż można uznać za pierwszą na liście środków pielęgnacyjnych.

Sadzenie roślin w otwartym terenie rozpoczyna się wiosną lub jesienią. Lepiej jest sadzić kochające ciepło odmiany uliczne wiosną lub jesienią, aby stały się silniejsze przed nadejściem chłodów. Lądowanie odbywa się krok po kroku:

  1. Przygotowane są doły do ​​sadzenia. Ich rozmiar powinien przekraczać rozmiar systemu korzeniowego na całym obwodzie o 5-6 cm.
  2. Wydobytą glebę miesza się z popiołem i gnijącym obornikiem lub próchnicą w stosunku 3/1/1.
  3. Na dno wykopu wylewa się drenażową warstwę drobnego żwiru lub łamanej cegły.
  4. Wlej 1/3 przygotowanej gleby na wierzch kopcem.
  5. Umieszcza się sadzonkę i przeprowadza się podlewanie.
  6. Przykryj pozostałą ziemią i lekko ubić powierzchnię.
  7. Przeprowadza się wielokrotne podlewanie, a powierzchnię ściółkuje się torfem.

Ważny! Przed sadzeniem sadzonka musi zostać dokładnie zbadana pod kątem chorych pędów i wysuszonych korzeni. Jeśli jakieś zostały znalezione, należy je usunąć.

Istnieją pewne zasady sadzenia róż.

Za pierwszym razem po posadzeniu należy zapewnić regularne podlewanie w celu pomyślnego ukorzenienia. Jeśli sadzenie przeprowadzono jesienią lub w sierpniu, to przed nadejściem chłodu sadzonkę należy dokładnie przykryć. Zasada ta dotyczy również odmian odpornych na zimę, które w wieku dorosłym mogą zimować bez schronienia.

Ściółkowanie i spulchnianie

Róże wymagają od gleby przepuszczalności wilgoci i powietrza. Aby zminimalizować koszty pracy związane z nawilżaniem gleby, szczególnie w regionach o suchym klimacie, gleba wokół nasadzeń jest ściółkowana.

Tę procedurę można porównać z nawożeniem górnym, jeśli jako ściółkę stosuje się torf, próchnicę lub suchy zgniły obornik. W takim przypadku składniki odżywcze z materii organicznej będą stopniowo przenikać do gleby i przedostawać się do korzeni, co posłuży jako dodatkowe źródło pożywienia.

Uwaga! Jeśli nie przeprowadzono ściółkowania, konieczne jest regularne poluzowanie gleby wokół buszu.

Zabieg ten przeprowadzany jest regularnie, począwszy od momentu wylądowania, a skończywszy na przygotowaniu do schroniska zimowego. Glebę należy poluzować 3-4 dni po podlaniu. Równocześnie z poluzowaniem konieczne jest chwastowanie.

Top dressing

Do obfitego kwitnienia konieczne jest nawożenie.

Regularne karmienie jest bardzo ważne dla obfitego kwitnienia. Naprzemiennie na każdym etapie rozwoju stosuje się materię organiczną lub nawozy mineralne, ale jednocześnie należy je naprzemiennie.

Przybliżona sekwencja nawożenia jest następująca:

  • Wczesną wiosną po przycięciu stosuje się obornik koński (5 kg na 1 m2) lub nisko położonego torfu (4-5 kg ​​na 1 m2).
  • W pierwszej dekadzie maja karmione są saletrą amonową lub innym nawozem azotowym (20-30 g na 1 m2).
  • W czerwcu podlewane roztworem dziewanny (1/10).
  • Pod koniec czerwca - na początku lipca stosuje się złożony nawóz mineralny (20 g azotu, 30 g fosforu, 30 g potażu na 1 m2).
  • We wrześniu nawozić mieszanką nawozów fosforowych i potasowych (odpowiednio 20 gi 40 g na 1 m2).

Naprzemienność nawozów organicznych i mineralnych pozwala na maksymalne odżywienie roślin. Róże będą aktywnie budować masę wegetatywną i obficie kwitnąć tylko wtedy, gdy będą odpowiednio pielęgnowane.

Funkcje podlewania

Jeśli chodzi o podlewanie, najważniejszym okresem jest ukorzenienie młodych sadzonek. W tym czasie glebę należy nawilżać co 3-4 dni. A przy suchej pogodzie częściej.

Dorosłe rośliny podlewamy co 7-10 dni. Podlewanie powinno być związane z nawożeniem.Zarówno opatrunki mineralne, jak i organiczne nakłada się tylko na wilgotną glebę, ale nie bezpośrednio po podlaniu, ale po 1-2 dniach.

Jeśli gleba pod krzewami róż jest ściółkowana, obszar można rzadziej podlewać. Warstwa ściółki zatrzymuje wilgoć w glebie i wysycha znacznie wolniej.

Uwaga! W przypadku dużego ogrodu różanego najlepszą opcją byłoby połączenie ściółkowania z instalacją lokalnego nawadniania kropelkowego. Pozwoli to zminimalizować koszty opieki fizycznej.

Rozpylający

Czynności związane z opryskiwaniem można podzielić na dwie grupy, które pełnią różne funkcje. Mianowicie:

  • Leczenie w celu zapobiegania chorobom i szkodnikom.
  • Opatrunek dolistny z nawozami mineralnymi.

Wielu hodowców zaniedbuje opatrunek na liście, ale na próżno. Ta metoda nawożenia jest bardzo skuteczna, szczególnie latem. Po takim zabiegu liczba pąków wzrasta, a kwitnące kwiaty dłużej zachowują swoją świeżość i nie więdną zarówno na krzaku, jak iw wazonie.

Nie należy lekceważyć opatrunku dolistnego.

Do opatrunku na liście można użyć złożonego nawozu mineralnego (1 łyżka stołowa na wiadro wody). Jesion może być alternatywą dla opatrunku mineralnego. Do rozpylania przygotowuje się roztwór popiołu, wlewając 1 łyżkę. popiół 10 l. wodę i zagotuj. Następnie płyn jest podawany w infuzji i spryskiwany roztworem róży. Oprócz odżywiania roztwór popiołu działa zapobiegawczo przeciwko inwazji mszyc, które bardzo często uszkadzają róże.

Uwaga! Zamiast roztworu popiołu można użyć suchego popiołu. Liście są nim sproszkowane 1-2 razy w miesiącu, ale ta procedura ma raczej na celu nie karmienie rośliny, ale ochronę przed szkodnikami.

Na samym początku tworzenia pąków można również zapłodnić liść. Taki oprysk jest pośredni między głównymi etapami nawożenia. Stosuje się nawóz fosforanowo-potasowy, który przygotowuje się w następujący sposób:

  • 110 g superfosfat wlewa się do 1 litra. gorąca woda i nalegaj 2-3 godziny.
  • Przefiltruj roztwór przez gazę.
  • Dodaj 20 gr. azotan potasu i dokładnie wymieszać.

Roztwór należy zużyć natychmiast po przygotowaniu. Należy go nakładać obficie, aby liście były całkowicie mokre.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Róże dość często cierpią na ataki szkodników, więc ich uprawa jest nie do pomyślenia bez regularnych zabiegów profilaktycznych. Do najczęstszych szkodników róż należą:

  • mszyca;
  • lithover;
  • przędziorek;
  • rose sawfly;
  • brązowy;
  • żołędziowiec.

Ważną rolę w walce z tymi szkodnikami odgrywa wiosenne traktowanie roślin środkami owadobójczymi. Ta procedura jest przeprowadzana po zdjęciu schronienia i przycięciu, najczęściej jest to koniec marca. Do opryskiwania użyj 1% roztworu siarczanu miedzi lub specjalnego gotowego preparatu przeznaczonego specjalnie do leczenia róż.

Po tym, jak rośliny zaczną rosnąć i zanim zacznie się pączkowanie, w razie potrzeby można powtórzyć zabieg.

Uwaga! Nie zaleca się przetwarzania roślin podczas kwitnienia, ale w przypadku poważnych uszkodzeń nadal warto spryskać krzaki. Być może lek zaszkodzi kwiatom, ale sam krzew można uratować.

Choroby róż i metody walki

Najczęstsze choroby róż to mączniak prawdziwy, czarna plamistość liści i rdza. Wiele odmian współczesnej hodowli jest na nie bardzo odpornych, ale pożądane jest również ich przetwarzanie w celu zapobiegania.

Czarna plamistość liści często atakuje róże

Można używać gotowych preparatów i są one najskuteczniejsze, ale ta opcja raczej nie jest odpowiednia dla zwolenników rolnictwa ekologicznego. Dla takich ogrodników istnieją ludowe metody zwalczania chorób róż. Oto kilka wskazówek, jak to zrobić:

  • W przypadku mączniaka prawdziwego można użyć mieszanki popiołu i obornika, której nazwa już mówi o jej składzie. Do tego 220 g popiołu i 1 kg. obornik wlewa się do 10 litrów. woda.Mieszaninę podaje się przez tydzień, a następnie miesza, filtruje i rozpyla.
  • W początkowej fazie rozwoju rdzy pomaga euforbia. Konieczne jest smarowanie plam na liściach sokiem. Do opryskiwania stosuje się napar z mleczarni. Do tego 2 kg. pokruszone rośliny wlewa się do 10 litrów. podlewać i nalegać na jeden dzień.

Uwaga! Skuteczność oprysków organicznych zależy od częstotliwości ich wykonywania. W zaawansowanych przypadkach choroby mogą nie być skuteczne.

Czy róże wymagają przycinania latem?

W przypadku wszystkich odmian obowiązuje zasada - należy usunąć zwiędłe kwiaty. Należy to robić przez cały okres kwitnienia, aby stymulować tworzenie nowych pąków.

Również latem wykonują przycinanie formujące róż pnących oraz przycinanie sanitarne dla wszystkich gatunków i odmian roślin. Również pod koniec lata krzew należy przerzedzić, aby zapobiec jego zgrubieniu, ponieważ doprowadzi to do zatrzymania rozwoju młodych pędów lub rozwoju zgnilizny.

Przycinanie jest niezbędną techniką rolniczą

Ogólne zasady przycinania róż

Przycinanie róż odbywa się zgodnie z ich przynależnością do określonej grupy. Konwencjonalnie można wyróżnić 3 główne grupy:

  • Herbata hybrydowa. Krzew ma kształt kuli. W okresie aktywnego wzrostu pędy są usuwane w minimalnym stopniu, ponieważ pąki tej grupy powstają na młodych pędach bieżącego sezonu. Pędy skraca się tak, aby ich długość wynosiła 15 cm dla młodych roślin i 20 cm dla starszych. Pędy boczne są cięte tak, aby pozostały na nich 3-4 pąki.
  • Floribunda. Te odmiany wymagają intensywnego przycinania. Ale różne pędy są cięte na swój sposób - niektóre są skracane do maksimum, a reszta, głównie jednoroczne, tylko o 1/3 długości. Stare rzęsy, które znajdują się w środku krzewu, są całkowicie wycięte.
  • Wspinaczka. W tej grupie stosuje się bardzo delikatne przycinanie. Jesienią usuwane są tylko zniszczone rzęsy, obcinane są uschnięte kwiaty, a wiosną przeprowadzają sanitarne przycinanie i modelowanie, minimalnie skracając rzęsy.

W przypadku róż przycinanie jest bardzo ważną i niezbędną techniką rolniczą. Tylko wtedy, gdy przestrzegane są zasady jego realizacji, latem można osiągnąć aktywne kwitnienie roślin. Ponadto, jeśli zaniedbasz przycinanie, z czasem kwiat odmiany zamieni się w zwykłą dziką różę.

Bez przycinania róża może zamienić się w owoc dzikiej róży.

Różnorodność odmian róż pozwala na ich uprawę zarówno na wsi, jak i jako domowy kwiatek w doniczce. Pielęgnacja róż w ogrodzie obejmuje szereg czynności, a mianowicie podlewanie, karmienie, opryskiwanie i przycinanie. Równie ważne jest prawidłowe sadzenie młodych sadzonek. Obowiązkową techniką rolniczą dla tych roślin jest przycinanie, które przeprowadza się etapami od wczesnej wiosny do jesieni. Tylko przestrzegając wszystkich zasad pielęgnacji, można osiągnąć aktywne i piękne kwitnienie róż latem.

Gość
0 komentarze

Rośliny doniczkowe

Ogród